قیمت رزین میکس بد

رزین تباد یونی

رزین تبادل یونی که به عنوان پلیمر تبادل یونی نیز شناخته می‌شود، یک ماده پلیمری کاربردی است که حاوی گروه‌های تبادل یونی در ساختار میکروسفرهای پلیمری دارای پیوند متقابل است. رزین تبادل یونی از سه قسمت تشکیل شده است که شامل ماتریس پلیمری متقاطع، گروه‌های عاملی متصل به ماتریس و یون‌های قابل تعویض با بار مخالف که توسط گروه‌های عاملی حمل می‌شود. اکثر رزین ها بر اساس ماتریس پلیمری معمولی پلی استایرن-دیوینیل بنزن هستند. علاوه بر این، رزین های پلی اکریلیک اسید یا پلی متاکریلیک اسید نیز وجود دارد.

دسته بندی رزین تبادل یونی

رزین های تبادل یونی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند: رزین های تبادل کاتیونی و رزین های تبادل آنیونی. رزین های تبادل کاتیونی بیشتر به رزین تبادل کاتیونی اسید قوی و رزین تبادل کاتیونی اسید ضعیف تقسیم می شوند. رزین های تبادل آنیونی بیشتر به رزین های کاتیونی پایه قوی و رزین های کاتیونی پایه ضعیف تقسیم می شوند. رزین تبادل یونی تخصصی به رزین های کیلیت گفته می شود که برای جداسازی و غنی سازی فلزات کمیاب در تجزیه و تحلیل شیمیایی استفاده می شود. گروه های ایمنودی استات به ساختار رزین های کیلیت وارد می شوند که با تمام عناصر فلزی به جز فلزات قلیایی کمپلکس های کلات تشکیل می دهند و پایداری کلات ها با فلزات متفاوت است. رزین تصفیه آب به عنوان مواد پلیمری کاربردی به طور گسترده در زمینه های تصفیه آب، متالورژی، دارو، غذا و صنایع هسته ای استفاده شده اند. کاربردهای رایج رزین های تبادل یونی شامل جایگزینی یون، کاتالیز اسید-باز، جذب فلز، تحویل دارو، بازسازی متالورژیکی، سنتز شیمیایی، استخراج گیاهان و تصفیه فاضلاب است.

رزین های تبادل یونی با کیفیت بالا، رزین های کاتالیزور، رزین های جاذب، رزین های مصنوعی پپتیدی و سایر رزین ها را برای کاربردهای مختلف در صنایع تصفیه آب و فاضلاب، بیوتکنولوژی، داروسازی و صنایع غذایی و آشامیدنی ارائه می دهد.

احیا رزین تبادل یونی

مانند بارگذاری رزین، تمام آب مصرفی در طول راه اندازی بسترها باید یا آب تصفیه شده یا آب با کیفیت واحدهای کاتیون-آنیون قبلی باشد. استفاده از آب خام می تواند منجر به رسوب هیدروکسید منیزیم در تماس با رزین آنیون کاستیک یا OH-form شود.

اکنون می توان روش طبیعی بازسازی اسید و سوزاننده را انجام داد. در صورت عرضه به صورت فرسوده، بازسازی دو یا سه گانه توصیه می شود. این بدان معنا نیست که کل چرخه بازسازی را دو یا سه بار طی کنید. در عوض، مقدار ماده شیمیایی مصرف شده را دو یا سه برابر کنید. این ممکن است شامل پر کردن مجدد اندازه گیری شیمیایی باشد.

پس از اتمام بازسازی و شستشوی فردی، دستگاه می تواند به مرحله بعدی چرخه بازسازی حرکت کند. این معمولاً تخلیه و به دنبال آن مخلوط کردن هوا، ته نشین شدن بستر، پر کردن مجدد و شستشوی نهایی است.

در حین تخلیه، مطمئن شوید که سطح آب درست بالای بستر رزین تخلیه می شود و در هنگام اختلاط هوا، اختلاط شدید باشد. همیشه خطر انباشته شدن با رزین میکس بد جدید وجود دارد و مرحله مخلوط هوا را می توان برای اطمینان از اختلاط خوب گسترش داد.

در مرحله نهایی آبکشی، آبکشی را طولانی کنید تا تخلیه شود. رزین های جدید در اولین استفاده، مواد قابل شستشو آلی را آزاد می کنند، به خصوص اگر مدتی در انبار نگهداری شده باشند. بسته به کاربرد، مشخصات کیفیت آب تصفیه شده، زمان ذخیره سازی، ممکن است مدتی طول بکشد تا به کیفیت آب مطلوب دست یابید. هنگام نظارت بر کیفیت آب در طول این شستشوی طولانی، به رسانایی و سطوح سیلیسی که ممکن است به سرعت به دست آید نگاه کنید. در صورتی که برای استفاده نهایی شما مهم است، انتشار TOC نیز باید نظارت شود، مانند برنامه های کاربردی با خلوص بالا.

مراحل تزریق رزین میکس بد

1. جداسازی رزین با شستشو و ته نشینی (رزین کاتیونی در مخزن ته نشین می شود، در حالی که رزین های آنیونی به دلیل تفاوت در سرعت ته نشینی در بالا قرار می گیرند)

2. تزریق با افزودن اسید احیا کننده به مخزن، کاهش رزین کاتیونی و آنیونی به طور همزمان انجام می شود.

3. شستشو

4. تخلیه عامل کاهنده

5. در صورت لزوم، رزین جدید اضافه کنید تا به حجم طرح اصلی برسید.

6. مخلوط کردن رزین ها با جریان هوا

7. مخزن را پر کنید

8. بلافاصله با آب بشویید